Buğday ve çavdarın melezlenmesi neticesinde elde edilen bir tahıldır. Hem yemlik dane hem de silajlık olarak kullanılır. Kuraklık için birebir, yağışı sınırlı, verimsiz, kıraç, tuzlu, asitli, hastalık sorunları olan alanlar için önerilir. Yüksek kesim arazilerde ve meradan açılan tarlalarda arpa ve buğdaya göre dane ve sap verimi kıyaslanamayacak derecede yüksektir. Kıraç ve kumlu topraklarda arpa ve buğdaya göre %20-%40 oranında daha verimlidir. Hatta kuraklıktan arpa hasadının yapılamadığı alanlarda tritikalenin 250-300 kg/da verim verdiği gözlenmiştir (normal koşullarda 350-750 kg/da verimi vardır). Tarla koşullarında tahıllarda görülen bütün hastalıklara dayanıklıdır.

Arpa ve buğdayla aynı zamanda ekilip aynı zamanda hasat edilmektedir. Mayıs haziran aylarında da silajlık olarak hasat edilir.

Kesif yem olarak kullanılabilecek, arpaya alternatif bir yem bitkisidir. Tek yıllık bir bitkidir. Dolayısıyla diğer yem bitkilerine göre avantajlıdır. Eğimli toprak derinliği az olan, çorak ve kışları çok sert geçen bölgelerde buğdaydan daha fazla verim verir.

Bölge ve yetiştirme şartlarına göre dekardan 3-6 ton arasında silajlık ot alınabilir. Mısırı 1-2 defa sulayarak alınan silaj verimi, tritikale kadar olmadığı gibi, dekara maliyeti de çok yüksektir. Geleceğin yem bitkisi ve tahılı tritikaledir.

Başak Yapısı:

Kılçıklı, hafif sarı renkli, sık ve orta uzunluktadır.

Dane Özellikleri:

Kırmızı ve uzundur. Bin dane ağırlığı 34-45 gr’dır.

Tarımsal Özellikleri:

Kışlık, orta erkenci, orta-uzun boylu (100-120 cm) bir çeşittir. Soğuğa ve kuraklığa dayanıklıdır. Yatmaya mukavemeti çok iyidir. Gübreye karşı reaksiyonu iyidir.

Verim Özellikleri:

Kıraçta ve kötü şartlarda 300-350 kg/da, kıraçta fakat iyi şartlarda 400-750 kg/da’dır.

Teknolojik Özellikleri:

Hektolitre Ağırlığı	73-77 kg/hl
Bin Dane Ağırlığı	34-45 gr
Protein Oranı	%10-16
Ham Yağ	%1,5-2,5
Ham Selüloz	%1,8-2,3
2,8 mm Elek Üstü	%96,4
Elek Altı	%3,5
Sertlik	57,3 PSI

Hastalıklara Dayanıklılık:

Yaprak ve sap hastalıklarından; sarı pas (Puccinia striiformis), kahverengi pas (Puccinia recondita), kara pas (Puccinia graminis) ve külleme (Erysiphe graminis) ile başak hastalıklarından sürmeye (Tilletia foetida) ve rastığa (Ustilago tritici) karşı dayanıklıdır.

Yetiştirme Teknikleri:

Mutlak kışlık olduğundan ekim kıştan önce tavsiye edilen zamanda yeşertme olarak yapılmalıdır. Ekim sıklığı m²‘ye 400-450 tohum alacak şekilde ayarlanmalıdır ve dekara 20-22 kg tohum kullanılmalıdır. Gübrelemeye toprak analiz raporuna bakılarak karar verilmelidir. Kardeşlenmeden sonra sapa kalkmadan önce yabancı ot mücadelesi yapılmalıdır.

Tavsiye Edilen Bölgeler:

Yapılan bölge verim denemeleri sonucunda soğuğa ve dona dayanıklılığı, kurağa ve sıcağa dayanıklılığı, kıraç şartlarda tarıma elverişliliği, yüksek verim ve kalite özelliklerinden dolayı İç Anadolu, geçit bölgeleri ve Doğu Anadolu bölgesinin kıraç ve sulanabilir alanlarına tavsiye edilmektedir.